من یک وسواسی با چند سال تلاش برای پاکی هستم. اسمم آراس الی هست.
قبل از اینکه شروع کنم، بگذارید یک مسئله رو همین اول روشن کنم.
اگر جز افرادی هستید که فکر می‌کنید قصه زندگیم مثل بعضی فیلم و سریال‌ها در مورد یه انسان روانی هست که راست راست تو خیابون راه میره و آدمها رو له و لورده می کنه. با نهایت تأسف و تأثر باید بگم اشتباه فکر می‌کنید؛ یعنی اشتباه اشتباه هم که نه!
در واقع این بقیه بودن که راست راست راه رفتن و منو له و لورده کردن؛ البته له و لورده شدم؛ اما نه از جنبه جسمانی بلکه از جنبه شخصیت!
الان با خودتون می‌گید این آراس واقعا گیجه، مسائل به این تلخی و شوخی؟
راستش رو بخواهید شوخی با مسائل، هر چقدر هم که بزرگ باشن باعث میشه کوچیک به نظر برسن.
من می‌خوام زندگی کنم و سرحال باشم، پس از هر چیز و ناچیز مفید و سالمی برای سرپا کردن خودم استفاده می‌کنم!
یکیش همین شوخی با مسائل. حتی با ضعف‌های خودم هست. دغدغه‌های یک ذهن نسبتاً مغشوش دیگه چه صیغه‌ای هست؟
