دانلود دلنوشته کافه دل

دانلود دلنوشته کافه دل

خلاصه:

دانلود دلنوشته  کافه دل  خش خش برگ های زرد و نارنجی، زیر پای عابران، خبر از آمدن فصلی می دهد که آسمانش هم چون دل عاشقی درفراق یار می گرید.کوچه های خیس خورده ازنم نم باران، برگ های ریزان، نسیم خنک، بوی خاک باران خورده، همراه با غرش آسمان، همه ی این ها، آیا کافی نیست برای عاشقی که

دلنوشته های دیگر ما:

در فراق یارش، شب های طولانی پاییز را در کوچه های پس کوچه های شهر قدم می زند؟

آیا هر برگ خشکی که به دور خود می رقصد و برای زمین دلبری می کند،

اورا به یاد دلبری های معشوقش نمی اندازد؟ سیاهی دل آسمان حکایت از سیاهی دل اوست.

ابرهای گرفته، همان بغض های اوست که گاهی تبدیل به نم نم قطره های باران می شوند

و امان ازآن لحظه ای ک آسمان بگرید.

دلنوشته: صبح جمعه

تمام هفته، پاسخ همه ی خستگی هایم را به نوید صبح جمعه سپری می کردم.

صبح جمعه، در ذهن من، صبحی بود که در آن تا ظهر می توانستم بدون هیچ دغدغه ای در رخت خواب بمانم.

اما انگار این رویا فقط ساخته ذهن من بود یا این که در خانه ی ما امکان به تحقق پیوستن آن به حقیقت وجود نداشت.

آخر می دانید چرا؟

دلنوشته  کافه دل

پدرم کارمند بازنشسته ای بود که گویا ساعت بدنش تا ابد روی شیش صبح کوک شده بود.

صدای رادیو را زیاد می کرد و گاه گاهی با آوازه خوانه آن هم خوانی می کرد.

مادرم که تمام عمرش را در گوشه کناره های آشپزخانه وقف رسیدگی به شکم ما کرده بود.

او نیز با صدای باز و بسته شدن کابینت ها، شکسته شدن تخم مرغ در تابه

و ریختن چایی در استکان های کمر باریک صبح بخیر می گفت.

برادر بزرگم هم، یک ماشین قراضه داشت که صدای استارتش، حکم همان خروس سحر خوان

را برای اهالی محال ایفا می کرد.

صدای قل قل سماور، جیر جیر درب کابینت ها، صبح بخیرگویی های گوینده رادیو، استارت

های ماشین برادرم، همه ی این ها، همانند پتکی بر مغز خسته نیازمند خواب من بودند.

آن روزها، تنها رویایم یک خواب عمیق صبح جمعه بود.

هم اکنون سال هاست که خواب عمیق صبح جمعه را در تمام روزهای هفته ام تجربه می کنم.

فرزندانم هر کدام در مسیر زندگی خویش هستند.

پیشنهاد می شود

دلنوشته محصور یا محسور؟ | moaz17

دلنوشته کاش | سامیار زاهد و ستاره حقیقت جو

دلنوشته مسافر نیمه شب | ASaLi BaNoo